కసుగాయలు

చిరు ముట్టి కట్టిన చిన్ని పెయ్యకి

చిరు తపస్సు ఏదో ఫలించి నట్టుగా చివరికంటూపిండేసి నట్టి

అమ్మ పొదుగు అందుకో గలిగింది

చుక్క చుక్క చప్పరిస్తుంటే

చప్పగిల్లిన అమ్మ పొదుగుకు

చెప్ప లేని బాధ కలిగితే

చిట్టి దూడని కసురుకుంది

పట్టుమని పది సార్లు కూడ

ముట్టుకుని ముద్దాడకుండానే

తనివి తీరా తాకుతూ

తల్లి తనను నాక కుండానే

చిట్టి దూడను కొట్టుకుంటూ

కట్టురాటకు కట్టివేస్తే

తన వేడుకోలును లెక్క చేయక

తనకు వీడుకోలు చెప్పకుండానే

తల్లిని తోసుకుంటూ తోలుకెళ్లే

పాలికాపుపై దూడకు

పట్టలేని కోపమొచ్చెను

శాపం వాడికయితే కాదుగా మరి పాపం వాడు కూడా పాలుమరచి పట్టుమని పది ఏండ్లు దాటదు

పలక పట్టే పసిమిలోనే

పనికి కుదిరితే

నేరం వాడిదేముంది

పాప పుణ్యపు పద్దు రాసే

పరమాత్మకే ఎరుక గావలె

పసులు గాసే పాల బుగ్గల

పసి బాలలకీ శిక్షేంటో

కసుగాయలకు రక్షేదో.

- దుద్దుంపూడి అనసూయ

(రాజమండ్రి)